Το Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας και Διατροφής (ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ.) είναι ένας κοινωφελής, μη κερδοσκοπικός οργανισμός που...
δημιουργήθηκε με βασικό σκοπό την ενημέρωση του κοινού, για την κατανόηση της σημασίας των νοσημάτων του πεπτικού και της υγιεινής διατροφής. Από το 2007, θέσπισε τη 10η Μαΐου ως Ημέρα Ευαισθητοποίησης του κοινού για τη Δυσκοιλιότητα. Στο διάστημα αυτό εκπονήθηκαν δύο μελέτες, οι οποίες καταδεικνύουν την έκταση του προβλήματος και στον Ελληνικό Πληθυσμό.
Δεδομένα από πρόσφατες ανασκοπήσεις επιδημιολογικών μελετών αναφέρουν ότι το ποσοστό των ατόμων που εμφανίζουν δυσκοιλιότητα παγκοσμίως κυμαίνεται από 0,7 έως 79% στους ενήλικες και από 0,7 έως 29,6% στα παιδιά. Γενικά, η δυσκοιλιότητα φαίνεται να είναι συχνότερη στις γυναίκες από ότι στους άνδρες, στις μεγαλύτερες ηλικίες (συνήθως άνω των 60 ετών) και σε άτομα χαμηλότερου κοινωνικο-οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου. Ως δυσκοιλιότητα νοείται η ατελής κινητικότητα του παχέος εντέρου. Επιπρόσθετα ορίζεται ως η κένωση του παχέος εντέρου σε μικρότερη συχνότητα από τρεις φορές εβδομαδιαίως. Η δυσκοιλιότητα συμβαίνει όταν το παχύ έντερο απορροφά υπερβολική ποσότητα νερού από τα περιττώματα. Τα τελευταία γίνονται ιδιαίτερα σκληρά και ξηρά και τα χαρακτηριστικά αυτά δυσκολεύουν τη δίοδό τους και την αποβολή τους. Μερικά από τα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας είναι τα παρακάτω: άλγος κατά την κίνηση του παχέος εντέρου, αίσθημα φουσκώματος και υπερπλήρωσης του εντέρου, αίσθημα δυσκολίας κατά την κένωση. Η πλειονότητα των ασθενών πάσχει από χρόνια δυσκοιλιότητα, γεγονός μεν επιβαρυντικό για την ποιότητα ζωής των πασχόντων, αλλά χωρίς να επηρεάζει το προσδόκιμο επιβίωσης ή τη νοσηρότητα τους. Τα άτομα, ιδιαίτερα εκείνα μέσης ηλικίας και άνω, που εμφανίζουν αιφνίδια διαταραχή των κενώσεων (πρόσφατης έναρξης δυσκοιλιότητα, διάρροια ή εναλλαγή διάρροιας-δυσκοιλιότητας) θα πρέπει να απευθύνονται άμεσα στον ιατρό για να υποβληθούν σε έλεγχο, συμπεριλαμβανομένης της κολονοσκόπησης, καθώς το σύμπτωμα αυτό μπορεί να υποκρύπτει κακοήθεια του εντέρου.
Στη χρόνια, όμως, δυσκοιλιότητα συνήθως απαιτούνται μόνο διατροφικοί και φαρμακευτικοί χειρισμοί. Ο αποκλεισμός οργανικών παθήσεων (κυρίως μεταβολικά και νευρολογικά νοσήματα), ή φαρμάκων που προκαλούν δυσκοιλιότητα, η αυξημένη χρήση φυτικών ινών και ήπιων φαρμακευτικών σκευασμάτων αποτελούν τα κύρια βήματα αντιμετώπισης της χρόνιας δυσκοιλιότητας. Η άσκηση και η λήψη ύδατος έχουν επίσης θετικό αποτέλεσμα. Δυστυχώς πολλοί από τους ασθενείς δυσκολεύονται να μεταβάλλουν τις διατροφικές και καθημερινές τους συνήθειες, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται από τη δυσκοιλιότητα και επιπρόσθετα να διστάζουν να ζητήσουν ιατρική βοήθεια.
Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας και Διατροφής (ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ.)
Via
δημιουργήθηκε με βασικό σκοπό την ενημέρωση του κοινού, για την κατανόηση της σημασίας των νοσημάτων του πεπτικού και της υγιεινής διατροφής. Από το 2007, θέσπισε τη 10η Μαΐου ως Ημέρα Ευαισθητοποίησης του κοινού για τη Δυσκοιλιότητα. Στο διάστημα αυτό εκπονήθηκαν δύο μελέτες, οι οποίες καταδεικνύουν την έκταση του προβλήματος και στον Ελληνικό Πληθυσμό.
Δεδομένα από πρόσφατες ανασκοπήσεις επιδημιολογικών μελετών αναφέρουν ότι το ποσοστό των ατόμων που εμφανίζουν δυσκοιλιότητα παγκοσμίως κυμαίνεται από 0,7 έως 79% στους ενήλικες και από 0,7 έως 29,6% στα παιδιά. Γενικά, η δυσκοιλιότητα φαίνεται να είναι συχνότερη στις γυναίκες από ότι στους άνδρες, στις μεγαλύτερες ηλικίες (συνήθως άνω των 60 ετών) και σε άτομα χαμηλότερου κοινωνικο-οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου. Ως δυσκοιλιότητα νοείται η ατελής κινητικότητα του παχέος εντέρου. Επιπρόσθετα ορίζεται ως η κένωση του παχέος εντέρου σε μικρότερη συχνότητα από τρεις φορές εβδομαδιαίως. Η δυσκοιλιότητα συμβαίνει όταν το παχύ έντερο απορροφά υπερβολική ποσότητα νερού από τα περιττώματα. Τα τελευταία γίνονται ιδιαίτερα σκληρά και ξηρά και τα χαρακτηριστικά αυτά δυσκολεύουν τη δίοδό τους και την αποβολή τους. Μερικά από τα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας είναι τα παρακάτω: άλγος κατά την κίνηση του παχέος εντέρου, αίσθημα φουσκώματος και υπερπλήρωσης του εντέρου, αίσθημα δυσκολίας κατά την κένωση. Η πλειονότητα των ασθενών πάσχει από χρόνια δυσκοιλιότητα, γεγονός μεν επιβαρυντικό για την ποιότητα ζωής των πασχόντων, αλλά χωρίς να επηρεάζει το προσδόκιμο επιβίωσης ή τη νοσηρότητα τους. Τα άτομα, ιδιαίτερα εκείνα μέσης ηλικίας και άνω, που εμφανίζουν αιφνίδια διαταραχή των κενώσεων (πρόσφατης έναρξης δυσκοιλιότητα, διάρροια ή εναλλαγή διάρροιας-δυσκοιλιότητας) θα πρέπει να απευθύνονται άμεσα στον ιατρό για να υποβληθούν σε έλεγχο, συμπεριλαμβανομένης της κολονοσκόπησης, καθώς το σύμπτωμα αυτό μπορεί να υποκρύπτει κακοήθεια του εντέρου.
Στη χρόνια, όμως, δυσκοιλιότητα συνήθως απαιτούνται μόνο διατροφικοί και φαρμακευτικοί χειρισμοί. Ο αποκλεισμός οργανικών παθήσεων (κυρίως μεταβολικά και νευρολογικά νοσήματα), ή φαρμάκων που προκαλούν δυσκοιλιότητα, η αυξημένη χρήση φυτικών ινών και ήπιων φαρμακευτικών σκευασμάτων αποτελούν τα κύρια βήματα αντιμετώπισης της χρόνιας δυσκοιλιότητας. Η άσκηση και η λήψη ύδατος έχουν επίσης θετικό αποτέλεσμα. Δυστυχώς πολλοί από τους ασθενείς δυσκολεύονται να μεταβάλλουν τις διατροφικές και καθημερινές τους συνήθειες, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται από τη δυσκοιλιότητα και επιπρόσθετα να διστάζουν να ζητήσουν ιατρική βοήθεια.
Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας και Διατροφής (ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ.)
Via
Διαβάστε περισσότερα »
from Άνω Παρτάλι http://ift.tt/1zuJBmH
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου