Δημήτρης Αλικάκος
Πάω λοιπόν και μπαίνω μέσα στον κόσμο. Χαμός! Δίπλα μου μια κυρία να ουρλιάζει «αλήτες προδότες πολιτικοί» και τα σχετικά. Κάνω πως δεν ακούω, τα περίμενα, τα προσπερνάω. Μπροστά μου ένας χρυσαυγίτης. Κάνει μπαμ από παντού. Και πιο δίπλα και άλλος ένας. Και άλλος ένας… Αμάν! Μπουλούκι ολόκληρο. Και κάποια στιγμή «ΑΙΜΑ ΤΙΜΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ».
Τι πρέπει να κάνω; Πως πρέπει να αντιδράσω ως απλός πατριώτης; (το είπαμε)
Τι ορίζει η συνείδηση ενός έλληνα δημοκράτη;
Να σιωπήσει; Να μην αντιδράσει; Να φοβηθεί;
Μα όλα αυτά είναι ΗΤΤΑ. Γιατί να ηττηθώ ως άτομο. Γιατί να τσαλακώσω την αξιοπρέπειά μου; Γιατί να σκύψω το κεφάλι και να φύγω;
Εκείνη τη στιγμή ΕΝΑ πράγμα ορίζει η συνείδησή μου. Εγώ ο ένας να ζητήσω να φύγουν οι πολλοί (νεοναζί) από το «πατριωτικό συλλαλητήριο» (με ή χωρίς «»). Κι αν μου επιτεθούν οφείλω να προστατέψω τον εαυτό μου. Να αμυνθώ επιτιθέμενος.
Ή εγώ ή αυτοί. Ή οι πατριώτες ή οι νεοναζί;
Σωστά;
Και μετά;
Χαμένος θα βγω ή κερδισμένος; Πολύ πιθανό έως βέβαιο να βρεθώ στα εξωτερικά ιατρεία ενός εφημερεύοντος νοσοκομείου (στην καλύτερη περίπτωση) και εκείνοι να μείνουν εκεί που τους άφησα. Στη χειρότερη;…
Πάμε πάλι πίσω. Κι αν κιοτέψω; Κι αν το βουλώσω. Ανθρώπινο είναι -πού καιρός για ήρωες; Πώς θα κοιμάμαι τα βράδια από μια τέτοια ντροπή; Ποια καθαρή και έντιμη συνείδηση μπορεί να δεχθεί τέτοιο εξευτελισμό;
Συμπέρασμα. Δεν θα πάω. Αρνούμαι να βρεθώ στον ίδιο χώρο με τα πολιτικά αποβράσματα που τα ίδια έχουν δηλώσει δημόσια ότι είναι «η σπορά των νικημένων του 1945 (των ναζί δηλαδή). Είμαστε οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι ΦΑΣΙΣΤΕΣ!!!». (goo.gl/Vaid8K)
Η συνείδησή μου ΑΥΤΟ ορίζει: να μην πάω.
Το γιατί είναι απλό:
Τιμώ την ιστορία και το αίμα των παππούδων μας απέναντι στο ναζισμό και φασισμό.
Είμαι έλληνας!
from PRESS-GR Η δύναμη στην ενημέρωση http://ift.tt/2EvBhNY
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου