H μόλις 17 μηνών Νάντια, η πιο μικρή ίσως λαθρομετανάστρια, που κατάφερε να σωθεί μετά από μάχη τεσσάρων ημερών στις Κρητικές θάλασσες είναι η αισιόδοξη πλευρά των ανθρώπων που φεύγουν κυνηγημένοι από τις χώρες τους αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Η μικρή τα κατάφερε προκαλώντας πανελλήνια συγκίνηση. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που επιχείρησαν να γίνουν μετανάστες φεύγοντας από την Ανατολή για να έρθουν στην Ευρώπη κατάφεραν να γίνουν απλώς … νεκροί.
Μόνο στους πρώτους εννιά μήνες του 2014 η Μεσόγειος έγινε υγρός τάφος για 3000 μετανάστες, όπως ανακοίνωσε ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης και η Κρήτη λόγω της γωοπολιτικής της θέσης έζησε το δράμα των μεταναστών και το δικό της δράμα με τους μετανάστες τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.
Στα πρώτα χρόνια που οι ορδές των απελπισμένων ξεβράζονταν στα Κρητικά παράλια, ρακένδυτοι, νηστικοί και διψασμένοι η ευαισθησία του κόσμου και των τοπικών αρχών ήταν ιδιαιτέρως αυξημένη. Έτρεχαν να τους συνδράμουν και να τους βοηθήσουν.
Στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν. Εντάθηκαν οι περιπολίες και τα σαπιοκάραβα τέθηκαν υπό διωγμό. Τότε οι σκληροί λαθρέμποροι τρυπούσαν ακόμα και τα καΐκια για να αναγκάσουν τις αρχές να επιτρέψουν την αποβίβαση των μεταναστών.
Αν μιλούσαν οι παραλίες
Αν μπορούσαν να μιλήσουν οι Κρητικές απόκρημνες παραλίες, ιδιαίτερα στα νότια του νησιού θα είχαν να διηγηθούν δράματα που δεν τα χωράει ο νους του ανθρώπου.
Οικογένειες που για να σωθεί ο ένας πνίγονταν ο άλλος και γονείς που έκαναν τα πάντα για να σώσουν τα παιδιά τους, όταν είχαν αποκάμει πια τα πετούσαν ακόμα και στη θάλασσα.
Οι λαθρομετανάστες που νόμιζαν ότι έφταναν στη γη της επαγγελίας, πουλώντας όλο τους το βιός για να πληρώσουν τον λαθρέμπορο, ξαφνικά ανακάλυπταν ότι έφταναν στην κόλαση. Με όλα τα χαρακτηριστικά που αυτή έχει: γύμνια, πείνα, δίψα και απελπισία. Ζωή χωρίς αύριο.
Την κόλαση αυτή βίωναν και οι ντόπιοι με το δικό τους τρόπο. Τα ανθρωπιστικά συναισθήματα πάλευαν με το φόβο καθώς ένας απελπισμένος δεν έχει όρια και κυρίως δεν έχει να χάσει τίποτα. Κάτοικοι των Κρητικών χωριών έχουν να διηγηθούν δεκάδες περιστατικά με χέρια που χτύπησαν τις πόρτες τους και μάτια που είδαν να γυαλίζουν στο σκοτάδι.
Νεκροί με χρήματα ραμμένα στα κουρέλια
Στο νεκροτομείο παίχτηκε πολλές φορές η προτελευταία πράξη του δράματος. Αμούστακα παλικαράκια που είχαν πνιγεί όταν οι λαθρέμποροι βούλιαξαν το σαπιοκάραβο βρέθηκαν με χρήματα ραμμένα μέσα στα κουρέλια που φορούσαν για ρούχα για τα πρώτα έξοδα της νέας ζωής που θα ξεκινούσαν και που δεν ήρθε ποτέ.
Η τελευταία πράξη του δράματος για τους λαθρομετανάστες παίχτηκε δεκάδες φορές στην Κρήτη, στην εσχατιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην «πύλη εισόδου» της Ευρώπης και στον τόπο που γίνεται πλέον καθημερινά αποθήκη ψυχών με τις γνωστές επιπτώσεις, με τα πτώματα των λαθρομεταναστών που έμειναν για μήνες στα αζήτητα ώσπου να ταφούν σε ένα ομαδικό τάφο.
Ωστόσο παρά τις περιπολίες σκαφών και τις προσπάθειες αποτροπής αποβίβασης λαθρομεταναστών στην Κρήτη το νησί συνεχίζει να βιώνει το δικό το γολγοθά με τις ορδές των απελπισμένων να αποβιβάζονται καθημερινά, χωρίς πλέον να εκπλήσσουν κανένα. Μόνο ενοχλούν.
Η σκληρή καθημερινότητα οδηγεί στην ανακοίνωση των σκληρών αριθμών. Μόνο που πίσω από αυτούς κρύβονται ανθρώπινες ψυχές.
from PRESS-GR.com http://ift.tt/1pny8zX
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου